γράφει ο Γιώργος Σταυρακίδης ([email protected])
Κάθε φορά που είναι να παρακολουθήσω συναυλία κάποιου μεγάλου καλλιτέχνη, αισθάνομαι πως έχω ένα ραντεβού με τις λέξεις, τις νότες και στιγμές της ζωής μου… στιγμές που έχω επενδύσει μουσικά πάνω στα τραγούδια τους και τα έχω κάνει ένα στο μυαλό και στις αναμνήσεις μου…
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη τραγουδάει 40 χρόνια και έχει αμέτρητα τραγούδια που μου θυμίζουν ανθρώπους και συναισθήματα… και πέρασαν όλα, πριν μερικά βράδια, από τα "Χρώματα Της Ελλάδας", στον προαύλιο χώρο του ΤΕΙ στις Σέρρες, όπου η τραγουδίστρια, ντυμένη στα λευκά μας ταξίδεψε σε φωτεινές στιγμές της δικής της δισκογραφίας, αλλά και σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, του Μίκη Θεοδωράκη, της μελοποιημένης ποίησης του Οδυσσέα Ελύτη (ένιωσα το κορμί μου να μουδιάζει τη στιγμή που τραγούδησε το "Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ") και του "Money money" της Minneli.
Με ξεκάθαρες αναφορές στην κατάσταση της χώρας μας (και ένα αισιόδοξο κλείσιμο του ματιού, έτσι όπως έφτασε σε εμένα…) και με ένα πρόγραμμα που κυλάει όμορφα από το ένα τραγούδι στο επόμενο, το "ταξίδι" της Άλκηστις ήταν από τα πιο σπουδαία που παρακολούθησα τα τελευταία χρόνια. Δε ξέρω αν μπορούσε βέβαια να γίνει κάπως αλλιώς, όταν η πορεία της έχει δεκάδες υπέροχα τραγούδια (με αρκετά από τα πιο αγαπημένα μου), αλλά ξέρω πως πέρασα εξαιρετικά εκείνο το βράδυ… και το γεμάτο από κόσμο θέατρο έδειξε πως πέρασε το ίδιο!
Μαζί της, ο νέος ερμηνευτής Γιώργος Περρής (που όπως μου είπε αργότερα, είχε αρκετό άγχος αφού είχε να τραγουδήσει στην Ελλάδα ενάμιση χρόνο), που ήδη έχει ανοίξει φτερά για το εξωτερικό με σημαντικούς σταθμούς μέχρι τώρα. Ερμήνευσε τραγούδια όπως το "Ποτέ" των Κραουνάκη – Νικολακοπούλου και την αγαπημένη "Μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων" όπου ήταν εκφραστικός και υπέροχος στις ερμηνείες του, ακόμα και όταν ξαναβρέθηκε στη σκηνή για να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε πολλές από τις ερμηνείες της Πρωτοψάλτη… ένα νέο παιδί με ήθος και ταλέντο που ενθουσίασε τον κόσμο και κέρδισε την εκτίμηση του!
Μια ευτυχής στιγμή με ταλαντούχους ανθρώπους που συναντιούνται και δημιουργούν… και είναι υπέροχο να είσαι εκεί απέναντι και να γίνεσαι μάρτυρας όλης αυτής της δημιουργίας!
Από τον "Άδωνι", το "Διθέσιο", το "Τράβα Σκανδάλη" και το "Τρίτο Στεφάνι", μέχρι την (λατρεμένη μου) "Δουλειά", το "Να'ταν Η Χαρά Οικόπεδο" και το εξαιρετικό φινάλε με την "Σωτηρία της ψυχής" και το "Χειροκρότημα" που η ερμηνεύτρια κατέβηκε από τη σκηνή και τραγούδησε ανάμεσα στον κόσμο, ένιωθες γύρω σου μια θάλασσα χαράς και ενέργειας που ξεκινούσε πάνω από το stage (Η Πρωτοψάλτη νομίζω πως μπορεί να χορεύει συνέχεια και οι ταλαντούχοι μουσικοί της να το διασκεδάζουν όσο εμείς) και έφτανε μέχρι τον κόσμο…
Δεν είναι τυχαίες τέτοιες συναντήσεις και τέτοιες παραστάσεις που αγαπιούνται από τον κόσμο… όπως δεν είναι τυχαίο που η Πρωτοψάλτη είναι από τις πιο αγαπημένες του κόσμου με μια πορεία καθαρή και γεμάτη εκπλήξεις…
Στις επόμενες παραστάσεις με τα "Χρώματα της Ελλάδας" αν είστε κάπου κοντά, δε πρέπει να το χάσετε, θα νιώσετε όσα νιώσαμε όλοι εμείς εδώ… και θα φανεί στο χειροκρότημα!
[** ευχαριστούμε την Βίκυ Γιαννοπούλου για τις φωτογραφίες της!]
26/06/2015
